„Skuteczność i bezpieczeństwo kurkuminy (w formie dożylnej) w połączeniu z paklitakselem u pacjentów z zaawansowanym, przerzutowym rakiem piersi: porównawcze, randomizowane, badanie kliniczne z podwójnie ślepą próbą, kontrolowane placebo (vs. grupa placebo)”

(N. Szaluś – słowo wstępne):Pomimo dużej ilości dowodów z licznych badań przedklinicznych i kilku klinicznych sugerujących terapeutyczny potencjał kurkuminy w terapii nowotworów, jej skuteczność musi być poparta dalszymi badaniami

Poniżej analiza powyższej pracy

Główną przeszkodą w stosowaniu kurkuminy jako środka wspomagającego terapię przeciwnowotworowa jest jej niska biodostępność w formie doustnej.

Cel powyższego badania: Ocena skuteczność i bezpieczeństwo dożylnej kurkuminy w połączeniu z paklitakselem u pacjentek z zaawansowanym rakiem piersi i przerzutowym rakiem piersi

Metoda:

1. 150 kobiet z zaawansowanym i przerzutowym rakiem piersi zostało losowo przydzielonych do grupy gdzie zastosowano paklitaksel (80 mg /m²) + placebo lub paklitaksel+ kurkumina w formie dożylnej (preparat CUC-1®, dawkowanie – 300 mg,1 raz w tygodniu). Czas leczenia 12 tygodni +dalsza 3-miesięczna obserwacja

2. Pierwszorzędowe punkty oceny – odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR – ObjectiveResponseRate), zgodnie z kryteriami oceny odpowiedzi w guzach litych (RECIST).

3. Drugorzędowe punkty oceny -czasprzeżycia wolny od progresji (PFS – Progression-FreeSurvival), czas do progresji guza (TTP – Time To Progression), czas do wystąpienia niepowodzenie leczenia choroby (TTTF – Time To Tumor TreatmentFailure), bezpieczeństwostosowania kurkuminy i jakość życia chorych w czasie terapii (QOL – Qualityof Life)

Wyniki:

1. Zgodnie z protokołem badanie ukończyło 133 pacjentów (88,7%). 127 zostało ocenionych pod względem skuteczności leczenia 4 tygodnie po zakończeniu leczenia i to stanowiło pierwotną podgrupę do oceny skuteczności terapii. Do drugiej (ostatniej) wizyty kontrolnej zgłosiło się 93 pacjentów (62%), a 34 pacjentów (22,7%) zostało wycofanych z powodu progresji choroby zarejestrowanej podczas pierwszej wizyty kontrolnej (n = 19), zgonu (n = 2) lub niemożności powrotu do badania (n = 13)

2. Analiza wyników zgodnie z zaplanowanym leczeniem (ITT – The Intention-To-Treat) wykazała, że odsetek odpowiedzi obiektywnych (ORR = Całkowita i częściowa odpowiedź na leczenie) w grupie chorych leczonych kurkuminą w formie dożylnej + paklitaksel był znacznie wyższy w porównanie z grupą placebo + paklitaksel (51% w porównaniu z 33%, p <0,01) po 4 tygodniach obserwacji. Dane szczegółowe tabela nr 1.

Ryc. 1. Odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR) w grupach, analiza zgodnie z zaplanowanym leczeniem (ITT, intention to treat).

Tabela 1. Analiza odsetka obiektywnych odpowiedzi. Źródło: Saghatelyan T., et al. Efficacy and safety of curcumin in combination with paclitaxel in patients with advanced, metastatic breast cancer: a comparative, randomized, double-blind, placebo-controlled clinical trial. Phytomedicine. 2020;2020(70).

3. Różnica między grupami była jeszcze większa, uwzględniono tylko pacjentów, którzy zakończyli leczenie (61% vs 38%, p <0,01)

Ryc. 2. Odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR) w grupach, analiza pacjentów, którzy zakończyli leczenie.

4. 3 miesiące po zakończeniu leczenia w grupie z kurkuminą w porównaniu z placebo zaobserwowano lepszy efekt terapeutycznyzarówno u pacjentów, którzy ukończyli leczenie i u wszystkich pacjentów objętych analizą ITT

5. Ocena jakości życia QOL (Quality Of Life). Za wyjątkiem za wyjątkiem zmęczenia (odpowiednio 3 i 10 pacjentów) nie zaobserwowano istotnych różnic między grupami (kurkumina vs. placebo). Jednak w trakcie leczenia i pod koniec obserwacji, ogólny jakość życia (QOL), stan pacjentek (według samooceny) był istotnie wyższy u w grupie u których była stosowana kurkumina dożylna w porównaniu z grupą placebo

6. PFS – Czas wolny od progresji – Pod koniec okresu badania (24 tydzień) 90 pacjentów (60%) zostało ocenionych pod względem PFS. Z tego u 60 pacjentów (40%) miao dane umożliwiające obliczenie PFS. Mediana PFS oszacowana metodą Kaplana-Meiera dla wszystkich pacjentów (N =150) wynosiła 25,6 tygodnia (95% CI: 23,0 – 28,2 tygodnia). Mediana PFS w grupie otrzymującej kurkuminę wyniosła (27,0 tygodni) i była o 2,4 tygodnia dłuższa niż w grupie otrzymującej placebo (24,6 tygodni), jednak różnica ta była nieistotna statystycznie

7. TTP – Czas do progresji choroby – Mediana czasu TTP w grupie otrzymującej kurkuminę wyniosła (27,0 tygodni) i była nieco dłuższa niż w grupie placebo (24,6 tygodnia), ale różnica była nieistotna statystycznie

Wnioski:

To randomizowane, podwójnie zaślepione, kontrolowane placebo badanie kliniczne potwierdza hipotezę, że kurkumina w połączeniu z paklitakselem jest skuteczniejsza
w leczeniu zaawansowanego i przerzutowego raka piersi. Leczenie kurkuminą w skojarzeniu
z paklitakselem miało przewagę terapeutyczną w stosunku do kombinacji paklitaksel-placebo w odniesieniu do ORR i sprawności fizycznej po 12 tygodniach leczenia jak również w okresie krótkoterminowej obserwacji (3 miesiące od zakończenia leczenia).